Πλασιέ βιβλίων στα κέντρα κατάταξης

Αγαπητοί φίλοι,

Αυτή τη φορά ενοχλώ με αφορμή την κατάταξη συγγενούς μου και μια εμπειρία, που μου μετέφερε, η οποία μου έφερε στη μνήμη ακριβώς την ιδία σκηνή, που έζησα κι εγώ στο κέντρο κατάταξης το 2007. Αναφέρομαι στην πώληση βιβλίων στα κέντρα κατάταξης και στον τρόπο, που αυτή διεξάγεται. Πρόκειται, μάλλον, για οργανωμένο δίκτυο βιβλιοπωλών (πάντα των ίδιων βιβλίων), το οποίο...
είναι αμφίβολο, κατά πόσο έχει την αναγκαία αδειοδότηση από το ΥΠΕΘΑ ή ενεργεί απλά με την «ένοχη» ανοχή του Υπουργείου ή των διοιηκητών των κέντρων.

Ειδικότερα, εμφανίζονται στα κέντρα κατάταξης, ανά την Ελλάδα, 2 διαφορετικοί βιβλιοπώλες. Ο ένας, «πρώην στρατιωτικός», πωλεί ένα εγχειρίδιο επιβίωσης, ενώ ο δεύτερος πωλεί κάποια βιβλία με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του οπλίτη. Από τα παραπάνω προκύπτουν τα ακόλουθα ερωτήματα:

1. είναι τα κέντρα κατάταξης χώροι για τη δράση των πλασιέ; Αν ναι, μπορεί όποιος θέλει να πουλάει στα στρατόπεδα την “πραμάτεια” του;
2. γιατί υποχρεώνονται οι νεοσύλλεκτοι να παρακολουθήσουν την εμπορική δραστηριότητα ιδιωτών; (επισημαίνεται ότι εάν δεν επιθυμείς να παρακολουθήσεις, συνήθως σε στέλνουν σε «αγγαρεία»!!)
3. Mε ποιο τρόπο, με ποία κριτήρια και δυνάμει ποιας διάταξης επιτρέπεται η ανάπτυξη της παραπάνω δραστηριότητας σε χώρους στρατιωτικού ενδιαφέροντος;

Θα ήταν ενδιαφέρον να μάθουμε τις θέσεις του ΥΠΕΘΑ στα ανωτέρω.